Verjaringsperikelen….

23 april 2018 09:14

• Bedrijfsreportages

Wanneer u als schuldeiser uw vordering te lang op de plank laat liggen zonder enige actie te ondernemen zal deze na een bepaalde termijn verjaren. Dit betekent niet dat uw vordering als sneeuw voor de zon is weggesmolten, maar dit betekent dat u deze niet meer kunt afdwingen. Wat er overblijft is een zogenaamde natuurlijke verbintenis. Wanneer uw debiteur na het verstrijken van de verjaringstermijn betaald, kan hij zich later niet alsnog op verjaring beroepen. Althans, hij kan dat wel doen, maar zijn betaling geldt niet als zijnde onverschuldigd en hij kan zijn geld dan ook niet terugvorderen.

Verschillende verjaringstermijnen

Voor verschillende soorten vorderingen gelden verschillende verjaringstermijnen en deze gaan soms sneller voorbij dan u denkt. De algemene verjaringstermijn is 20 jaar. Deze geldt ook voor de executoriale titel, zoals bijvoorbeeld het vonnis waarin uw debiteur is veroordeeld tot betaling van het een en ander. Mooi!  20 jaar is lekker lang. Helaas moeten we ook bij deze termijn goed blijven opletten en daarnaast heeft de wet in specifieke gevallen andere, kortere, verjaringstermijnen gegeven. Bijvoorbeeld,  zo is de verjaringstermijn voor periodieke betalingen, denk aan huur,  5 jaar.  Deze termijn geldt ook voor vorderingen uit schadevergoeding. Bij consumentenkoop is de verjaringstermijn echter maar 2 jaar. Hieronder worden sinds 2004 overigens ook de energieleveringen geschaard.

Het is dus van belang om tijdig “iets” te doen om verjaring te voorkomen. Om de verjaring te stuiten zoals dat heet. Dan moeten we eerst weten wanneer de verjaringstermijn eigenlijk gaat lopen en door welke acties een verjaring kan worden gestuit.  De wet geeft trouwens nog wel een aantal gronden die leiden tot een korte verlening van de verjaringstermijn, maar dat strekt voor ons nu iets te ver.

Risico's

Helaas zit er soms niets anders op dan de gang naar de rechter te maken om een vonnis te krijgen waarmee uw debiteur kan worden gedwongen om zijn verplichtingen aan u na te komen. Heeft u eenmaal dat vonnis in handen dan kunt u voor wat de verjaring betreft rustig achterover leunen toch?  Daar kleven wel wat risico’s aan. Er kunnen veel redenen zijn om niet direct het vonnis ten uitvoer te leggen, maar dan nog is het verstandig het systeem van de verjaring onder de loep te nemen. Hierboven heeft u al gezien dat voor een vonnis de verjaringstermijn van 20 jaar is bepaald, maar… geldt dit ook voor de mee gevorderde vertragingsrente?

In het  arrest d.d. 18-11-2016 heeft  de Hoge Raad overwogen dat de aanspraak op vergoeding van bij vonnis gewezen rente, ongeacht of dit contractuele dan wel wettelijke rente betreft,  verjaart (art 3:324 lid 3 BW) door verloop van 5 jaren.  Oei, wanneer het vonnis niet ten uitvoer wordt gelegd, zal u,  om aanspraak te kunnen maken op die vertragingsrente,  toch iedere 5 jaar moeten stuiten. En wat als dit niet kan? Daarover, en over andere verjaringscomplicaties, vertel ik u graag meer in de volgende nieuwsbrief. Mocht u in de tussentijd meer willen weten dan nodig ik u van harte uit om contact op te nemen met ons kantoor.

Interessant artikel? Deel het: