Het is nog niet zo heel lang geleden dat we als gebruikers geconfronteerd werden met belminuten, smsjes en internetdata buiten de bundel. Zolang je binnen je quotum bleef was je goedkoop uit, ging je daarbuiten dan begon de teller te tikken. De onaangename verrassingen van toen ondervinden we nu soms nog buiten de Europese Unie. Nu bellen en internetten de meesten van ons onbeperkt. De keerzijde daarvan lijkt een stabilisering van de prijzen. Het kan niet goedkoper blijven worden. Of toch wel? Een prijsbreker van toen blijkt er nog steeds een te zijn, nu met een goedkope sim-only aanbieding.

In de vorige eeuw kon je iemand nog wel eens een gesprek met de vaste lijn horen afbreken met de mededeling: “Ik bel wel helemaal vanuit Maastricht.” Lokaal en interlokaal waren gangbare begrippen en alleen een gesprek binnen de eigen zone kon eindeloos worden gevoerd. Wie in een café belde betaalde ‘per tik’. Je vrouw uitleggen waarom je later thuis kwam kon duurder uitvallen dan een extra rondje betalen. Een textmessage heette een telegram. Het werd speciaal door een postbode bezorgd en als je jarig was ook nog voorgelezen aan de voordeur. Ook dat gebeurde vanzelfsprekend niet voor niets. En die vorige eeuw eindigde, telecommunicatief gesproken, pas eind jaren tachtig. Met de komst van de fax en de mobiele telefoon, én met de liberalisering van de telecommarkt, namen de prijzen eindelijk een duikvlucht.

De bodem bereikt?

We kunnen tegenwoordig veel meer met een telefoontoestel dan enkel bellen en we doen er dan ook veel meer mee. Gelukkig hield de toename van de mogelijkheden min of meer gelijke tred met de daling van het prijspeil. Het beste bewijs dat mobiel bellen en internetten betaalbaar is, is het feit dat letterlijk Jan en Alleman een toestel heeft en het voortdurend gebruikt. Maar de prijzen lijken inmiddels een bodem te hebben bereikt. Veel telecomaanbieders proberen gebruikers zover te krijgen dat ze een ‘alles-in-één’ pakket nemen, van televisie tot WiFi, en enkele mobiele aansluitingen er bij. Het nadeel van zo’n pakket is dat je door de bomen het besparingsbos niet meer ziet. Het gemak van één aanbieder en één bedrag overheerst. Dat er misschien op onderdelen toch nog minder betaald kan worden, valt dan niet meer op.

Onderste uit de kan

En dat laatste is nu net wat Ben mogelijk maakt met zijn goedkope sim-only aanbieding. De naam Ben klinkt als een klok want reeds in de jaren negentig was deze Nederlandse aanbieder (toen nog niet onder de vleugels van het Duitse T-Mobile) actief met een sterk netwerk en een aantrekkelijke prijs. Dat doet Ben nu nog steeds met een abonnement waarbij enkel een sim-kaart wordt geleverd en de gebruiker het onderste uit de kan weet te halen wat bellen en internetten betreft. Geen tientjes maar tientjewerk. Wie kiest voor een bundel is met enkele euro’s per maand al klaar, wie opteert voor onbeperkt bellen betaalt het dubbele. Natuurlijk, kiezen voor sim-only betekent soms ook weer opletten dat je niet overdrijft en de kosten buiten de bundel laat oplopen, maar is dat zo erg? Wie naar Zwitserland, Marokko of Turkije reist moet dat hoe dan ook.

Duurzaamheid

Je kunt er tegenin brengen: die paar euro voordeel links en rechts, wat maakt dat nou werkelijk voor verschil? Op één maand misschien niet zoveel, op twaalf of vierentwintig een hele slok op een borrel. Zeker als je gesprekken er even verstaanbaar door zijn, je smsjes even leesbaar en je appjes even origineel. De door Ben gehanteerde filosofie komt erop neer dat je een toestel dat technisch nog

perfect is niet hoeft te vervangen, alleen maar omdat je aanbieder dat wil. Daar zit dus ook een verlangen naar duurzaamheid achter, en duurzaamheid heeft in dit specifieke geval voor je portemonnee dezelfde gunstige consequentie als voor het milieu. Kostenbewust en milieubewust, het mag ook weleens samen gaan.

Tekst: Jeroen Kuypers

Interessant artikel? Deel het: