Afgunst en wraakzucht, pas maar op!
12 december 2017 14:02
Plotseling, uit het niets, staat een peloton FIOD-rechercheurs in de hal bij de receptie. De belastingpolitie neemt de administratie in beslag; ook alle computers gaan mee. Soms staat er een bericht in een krant of wordt het televisienieuws als het om een groot en bekend bedrijf gaat. We lezen het en zijn het de volgende dag vergeten.
Wat we nooit horen of lezen is dat zo’n FIOD-actie nog weleens een volslagen misser is, gebaseerd op informatie van een anonieme tipgever. Zo’n verklikker handelt niet zelden uit wraakzucht of uit afgunst. Dat overkwam het echtpaar Rademakers* uit Limburg met een kleine, maar fijne machinefabriek. Zij haalden 70 procent van hun omzet uit het buitenland. Belangrijke markten zijn: Duitsland, België, Italië en ook Egypte, India en Maleisië.
Thijs had de algehele leiding en deed de buitenlandse verkoop, Diana was de financieel directeur. De zaken gingen goed, van concurrentie van enige betekenis was nauwelijks sprake. Zeker niet sinds het faillissement van een directe concurrent.
Op een winterdag in 2005 stond de FIOD voor de deur. Zonder enige uitleg sloegen de rechercheurs Thijs en Diana in de boeien. Hem brachten zij naar Den Bosch, zij ging in een gesloten busje naar Haarlem. Daar zat zij bijna vijf dagen en vier nachten in een kale cel met een bed van beton. ’s Nachts bleef het licht aan.
Diana besloot niets te zeggen als zij voor verhoor uit de cel werd gehaald; ze wist niet waar haar man was en ze kreeg geen gelegenheid om een advocaat te bellen. Ze ging ervan uit dat Thijs dat had gedaan. Uit de vragen die de verhoorders stelden, werd haar duidelijk dat hun bedrijf werd beschuldigd van belastingfraude.
Al met al heeft de zaak vijf jaar geduurd voordat het gerechtshof het echtpaar vrijsprak van omkoping en belastingontduiking. Voor de rechtbank kregen zij nog een voorwaardelijke gevangenisstraf van een jaar en een boete van 100.000 euro, maar die verdampten in hoger beroep.
De FIOD en het Openbaar Ministerie (OM) zijn af gegaan op de verhalen van de anonieme tipgever, die dezelfde bleek te zijn als de failliete concurrent. De man kreeg het nooit voor elkaar om op verre buitenlandse markten een order binnen te halen, de Rademakers wel. Dat lukte hen omdat ze in landen als Egypte en India eerst op zoek gingen naar een agent met kennis van de lokale zakelijke gebruiken. Als er door bemiddeling van zo’n tussenpersoon bij een potentiële afnemer een opdracht uit rolde, betaalde Thijs hem een commissie. Die bemiddelingsfees gingen de boekhouding in onder het kopje bedrijfskosten. Aftrekbaar dus.
De afgunstige concurrent maakte daar bij de FIOD ‘steekpenningen’ van. Ga er maar aan staan.
Thijs is inmiddels overleden door alle stress van de jarenlange volhardende vervolging door het OM. Diana leidt het bedrijf nu alleen. Ze denkt nog steeds dat zij wordt gevolgd als een auto langer dan drie minuten achter haar rijdt. Via de telefoon durft ze geen vertrouwelijkheden uit te wisselen. Haar leven heeft sinds de dag van de FIOD-inval een draai van 180 graden gemaakt. Ze is kapot (gemaakt). «
André Vermeulen
Reacties op dit artikel
Reactie plaatsen? Log in met uw account.