Bij het verschijnen van dit blad is het meer dan 100 dagen geleden dat Nederland naar de stembus ging voor Tweede Kamer verkiezingen. Sinds die tijd wordt er in verschillende samenstellingen gesproken en onderhandeld over de vorming van een kabinet. Wie het spel een beetje volgt en ontdoet van alle politieke tactiek, ziet een bevreemdend schouwspel.
Er moet een land geregeerd worden, maar de heren en dames die daarvoor het vertrouwen van het volk kregen lijken zich met name uit te putten in aangeven met wie men niet wil samenwerken. Formeren is faseren zo klinkt het en het lijkt erop alsof tijd geen rol speelt. Opmerkelijk genoeg draait de BV Nederland gewoon door en koersen we af op een meevaller van een aantal miljarden euro’s.
Je zou denken dat partijen in de rij staan voor een nieuw spelletje herverdelen van de pot en waarschijnlijk is dat ook wel zo. Maar teveel gretigheid tonen is blijkbaar onverstandig. Menig ondernemer ondertussen zal de wenkbrauwen regelmatig fronsen. Wie zou zo veel getalm dulden als de directie vervangen moet worden?
Is het dan toch zo dat we grote issues in Nederland maar beter door ondernemers kunnen laten aanpakken? Of het nu de circulaire economie is, duurzaamheid, mobiliteit of de integratie van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt: wie de handschoen gewoon oppakt komt het verst. Geen woorden maar daden.
Jan Steven Eilander
Ambachtsplein
Reacties op dit artikel
Reactie plaatsen? Log in met uw account.