In 1973 publiceerde de Duitse econoom Paul C. Martin een boek met de veelzeggende titel Goud verslaat Geld. Hierin toonde hij aan dat de prijs van goud weliswaar fluctueert maar dat het rendement van het edelmetaal op termijn altijd hoger is dan dat van papiergeld. Met andere woorden: je kunt speculeren met goud (en daarmee zowel sterke winst boeken als de dieperik in gaan) maar je kunt ook speculeren op het geduld van de markt. Wie op goud gokt kan daar – in laatste instantie – alleen maar beter van worden. Achter de overvloed aan dollars, euro’s en yens, die de slappe knieën van onze economie vormen, bevindt zich een rechte ruggengraat van goud en steeds meer ook cryptomunten.

In 2008 stortte het wereldwijde financiële stelsel in. Bij de banken, op de aandelenmarkten en zelfs bij de pensioenfondsen braken de dijken. Regeringen en centrale banken moesten met een gecoördineerde aanpak en honderden miljarden steun het stelsel overeind houden om een crisis te voorkomen, vergeleken waarbij de Grote Depressie van de jaren dertig misschien wel een speelkwartiertje zou zijn. In plaats daarvan werd het de Grote Recessie. Moeizaam herstelde de wereldeconomie zich, mondjesmaat werden de geleende bedragen terugbetaald en de genationaliseerde bedrijven weer verkocht. Eigenlijk hadden veel landen nét de ellende achter zich gelaten toen de corona kwam. Spanje en Portugal waren uit het dal gekropen, onze Nederlandse economie draaide als de spreekwoordelijke tierelier, zelfs de Grieken konden weer glimlachen - en toen knalde alles opnieuw in elkaar. Het medicijn dat de dokter voorschrijft is hetzelfde; de rentes blijven op nul, de geldpersen voegen er nog wat overuren aan toe. De vraag is of je zo’n crisis anders te lijf kunt gaan, maar de collateral damage is hoe dan ook groot: goedkoop geld is waardeloos geld.

Omhoog, nietwaar?

Misschien brengt u uw spaargeld liever niet meer naar de bank. Het levert daar hoegenaamd niets op en de aandelenmarkten tonen zich het laatste half jaar weer van hun volatiele kant. Jantje wint wat, Jantje verliest wat. Steeds meer mensen kiezen daarom voor een belegging in vastgoed, want de prijs van een pand kent maar één richting, omhoog, nietwaar? Met al die winkels en cafés die momenteel failliet gaan, met al die bedrijven die ontdekt hebben dat een kantoorbezetting van 80% helemaal niet nodig is en met al die hotels en congrescentra die klandizie verliezen aan Zoom en andere aanbieders van online vergaderen, zou ik daar maar niet meer zo zeker van zijn. Aan huizen blijft voorlopig een groot tekort, maar in het zakelijk vastgoed is een dip zeker niet uit te sluiten.

Zelfs zilver

En zo komen we aan goud en Bitcoins. Bitcoins! De koers daarvan is de voorbije jaren inderdaad spectaculair gestegen, maar ook stevig gedaald, en goud, nou ja, dat is in de jaren negentig van de vorige eeuw ook wel eens gekelderd. Zeker, dat is allemaal waar. Sterker nog: dat zal in de toekomst nog wel gebeuren. Wie gelooft in een eeuwigdurende spiraal omhoog moet zich in de tijd terug laten katapulteren tot de zeventiende-eeuwse tulpenhandel of de beurs van Wall Street vóór zijn desastreuze crash van ’29. Dan heb je een leuke illusie tot het harde ontwaken. Je hoeft geen monetarist pur sang te zijn, geen aanhanger van de gouden standaard, om te beseffen dat de spaarder, zakenman en professionele belegger in tijden van onzekerheid altijd een veilige haven zoekt voor zijn geld. Vandaar dat op dit moment zelfs de zilverprijs weer een indrukwekkende remonte maakt. Edelmetalen vervullen die havenfunctie al eeuwenlang, maar de  cryptomunten hebben de voorbije jaren laten zien dat ze een eigen aanlegsteiger in die haven verdienen.

Kennis is macht

En toch, dat vertrouwen in waardestijging op lange termijn mag u niet blindelings zilver kopen of Bitcoins kopen. Ook voor deze valuta geldt: kennis is macht. Verdiep u in de geschiedenis van goud, zilver en cryptomunten, volg hun verloop, lees erover. Alleen zo kunt u voorkomen dat u tussentijds in paniek raakt en Bitcoins begint te dumpen op het moment dat iedereen dit doet. U kent wellicht het spreekwoord over de kleine belegger: hij koopt te laat en hij verkoopt te vroeg. Kennis en inzicht schakelen de paniekknop bij u uit. Voor de rest is het vooral een kwestie van geduld hebben.

Tekst: Jeroen Kuypers

Interessant artikel? Deel het: