Hoewel het zo lijkt, komt de huidige stikstofcrisis niet uit de lucht vallen. De stikstofproblematiek speelt al sinds de jaren tachtig en tussen toen en 2015 bestond er al een systeem van salderen waarmee bedrijven hun uitstoot binnen de perken moesten houden om nieuwe ruimte vergund te krijgen. Vier jaar geleden kwam daar het Programma Aanpak Stikstof (PAS) voor in de plaats. Het is deze PAS-wetgeving die niet meer toepasbaar is, maar dat betekent niet dat we als land van het ene moment op het andere in een juridisch vacuüm zijn gevallen. Het systeem van daarvoor is de basis waar op teruggevallen kan worden.

Bouwvergunningen worden niet meer afgegeven, boeren blokkeren de wegen, economen berekenen naarstig de schade die deze stikstofcrisis Nederland gaat berokkenen en juristen zoeken een uitweg uit de impasse. Zelden veroorzaakte een rechterlijke uitspraak zoveel ophef. Gans het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil. Maar die uitspraak betreft enkel het systeem dat de overheid enkele jaren terug in de plaats zette van dat wat er al was. Dat het PAS naar de prullenmand verwezen wordt, wil niet zeggen dat bouwbedrijven en agrarische ondernemers geen andere keuze hebben dan met de armen over elkaar te wachten tot het raderwerk weer gaat bewegen. Of de overheid nu in een kramp schiet of niet, los van noodwetten vallen we eenvoudigweg weer terug op het systeem dat vóór 2015 bestond.

Per saldo stikstofneutraal

Belangrijk is dat je als bedrijf per saldo stikstofneutraal probeert te worden. Hoe lukt dit? Door te compenseren. Als aannemer kun je de uitstoot van stikstof via de processen op de werf bijvoorbeeld trachten te compenseren door naar en op de werf elektrisch te rijden. Aannemers die circulair bouwen staan in dat opzicht nog sterker. Veehouders kunnen hun compensatie via het uitkopen van een ander bedrijf bewerkstelligen of via het verduurzamen van stallen. Er is veel mogelijk. Het streven om als bedrijf stikstofneutraal te worden, mag niet blijven steken in goede voornemens, maar moet gedegen en concreet onderbouwd worden in de aanvraag van de vergunning.

Zelf ook actief

Als dat is gebeurd, is er in principe geen reden om die vergunning niet toe te kennen. Steeds meer gemeenten en provincies zijn daar stilaan ook weer mee begonnen. Maar de overheden raken niet automatisch uit de kramp waarin ze enkele maanden terug geschoten zijn. De ondernemer die een vergunning wil, moet zelf ook actief zijn. Dat laatste is onze taak als advocaten. Wij zijn als specialisten in de sectoren bouw en agro vertrouwd met alle ins and outs van het systeem dat vóór 2015 rechtsgeldig was. Wij kennen de weg naar de loketten van provincies en gemeenten en als het moet ook de gang die naar de rechter leidt. De stikstofcrisis heeft heel wat ondernemers naar adem doen happen, maar niets doen is geen optie. Dat geldt voor het terugdringen van de stikstofuitstoot in ons land maar ook voor het vlottrekken van de economische activiteiten van bedrijven.

Ferieke Boesberg is als advocaat onder meer gespecialiseerd in ruimtelijk ordenings- en milieurecht.

Heeft u vragen over de gevolgen van de stikstofuitspraak of wilt u advies ten aanzien van uw bedrijfssituatie, neem dan gerust contact op met Ferieke Boesberg.

Kijk voor meer informatie op onze website

Ferieke Boesberg

fmcboesberg@benthemgratama.nl

038 428 00 90

 

Interessant artikel? Deel het: