De economie trekt aan, maar geldt dat ook voor veiligheid op de werkvloer?

8 december 2016 14:00

Bijna overal waar je komt, hoor je (licht) positieve geluiden over de aantrekkende economie. Ondernemers uiten zich voorzichtig positief. Op zich natuurlijk geweldig dat we na de mindere jaren nu weer eens positieve geluiden horen.

Maar uit de nieuwsberichten blijkt dat dit ook een nadrukkelijke keerzijde heeft: het aantal (dodelijke) ongevallen op de werkvloer was in de eerste helft van 2016 veel hoger dan in voorgaande jaren. Het aantal ongevallen is met 14% toegenomen. En het aantal dodelijke ongevallen zelfs 56%. Het lijkt erop dat voor de economische meewind een hoge prijs betaald wordt. En de prijs is hoog. Is het u ook al opgevallen dat een dodelijk bedrijfsongeval zelden op de voorpagina van een krant komt? Of ‘trending topic’ is op Twitter of andere nieuwssites?

Daarbij wordt voorbijgegaan aan het verdriet dat een dodelijk (of ernstig) bedrijfsongeval veroorzaakt in een gezin, in de familie. Het zal je maar gebeuren dat er wordt aangebeld met de boodschap: uw partner, de vader van uw kinderen komt niet meer thuis. Deze boodschap is in de eerste helft van 2016 vaker verteld dan in de jaren daarvoor. Het leed dat dit veroorzaakt, is dus ook toegenomen. Probeert u zich eens voor te stellen.

Biedt de Arbowet hier dan een oplossing voor?

Het antwoord hierop is tweeledig. Nee, de Arbowet biedt geen panklare oplossingen, de Arbowet is richtinggevend. Aan de andere kant biedt de Arbowet wel de juiste structuur. De Arbowet is gefundeerd op drie basisuitgangspunten. Het eerste uitgangspunt is het gronding vooraf inventariseren van gevaren en risico’s die de potentie hebben dat ze kunnen leiden tot een ongeval. De essentie hiervan zit in het ‘vooraf’. Dit impliceert dat dit niet kan gebeuren ‘in het werk’. Als je wacht tot een probleem zich voordoet en dan het probleem gaat oplossen, is de verleiding voor het nemen van short cuts te groot. En gaan werknemers toch bepaalde activiteiten doen die een verhoogde waarschijnlijkheid op fouten met zich meebrengt. Voorbeeld: iedere bouwvakker weet dat hij openingen (sparingen) in vloeren moet dichtleggen. Meer dan de helft van de (dodelijke) ongevallen in de bouw in de eerste helft van 2016 zijn veroorzaakt door vallen van hoogte. Onder andere door sparingen. Oplossing: zorg vooraf dat er materiaal aanwezig is om een sparing dicht te leggen. Dit kan je vooraf regelen.

Het tweede uitgangspunt is voorlichting en instructie gebaseerd op de vooraf geïdentificeerde gevaren en risico’s. Je kan wel zorgen dat er materiaal aanwezig is om een sparing dicht te leggen, maar de werkgever zal de werknemers ook moeten informeren over de beheersmaatregelen. En bij zoveel aspecten geldt ook hier dat de kracht zit in de herhaling.

Het derde uitgangspunt is toezicht. En het daaruit voortvloeiend aanspreken van de medewerkers. Hierin is een nadrukkelijke rol weggelegd voor de direct leidinggevende. Hij zal de medewerkers moeten wijzen op tekortkomingen en deze tekortkomingen doen corrigeren.

Het spreekt vanzelf dat deze drie uitgangs-punten in elkaars verlengde liggen. Als je geen goede inventarisatie hebt, kan je geen voorlichting en instructie geven. Als je geen goede voorlichting en instructie geeft, kan je er ook geen toezicht (controle op afspraken) op houden. Het is te hopen dat de economische meewind zal aanhouden. Maar het is ook te hopen dat we met zijn allen lessen trekken uit de toename van het aantal ongevallen. Niet enkel lessen trekken maar er ook naar handelen.

Apply Advies en Opleidingen heeft een jarenlange ervaring in het adviseren en opleidingen ten aanzien van het maken van een inventarisatie, in het opzetten van goede voorlichting en instructie. En ook in het trainen van leidinggevende in het houden van toezicht. «

Rob van de Walle
www.applygroep.nl

Interessant artikel? Deel het: