Een verdachte is ook maar een mens

11 juli 2017 14:41

De bekende strafpleiter mr. Wim Anker ging tijdens zijn Theatercollege in Terneuzen op heldere wijze in op ethiek in de strafrechtspleging, waarbij hij niet zelden zijn tweelingbroer Hans Anker op de hak nam.

Je kon een speld horen vallen in het met 150 gasten uitverkochte Café de Vriendschap, toen Wim Anker geruchtmakende zaken behandelde zoals Ferdy E, Robert M en Theo H, de langstzittende tbs’er van Nederland. “Theo H heeft in 1960 een zedendelict gepleegd bij een jong meisje. Er is echter nooit sprake geweest van verkrachting, niet van doodslag, niet van moord. Wel was er zeven jaar later sprake van recidive. In Nederland is het dan mogelijk dat iemand meer dan vijftig jaar vastzit, terwijl de maximale gevangenisstraf voor verkrachting twaalf jaar is. Ik spreek over Theo Heinrichs met zijn volledige achternaam. Dat heeft hij zelf ook liever. Ook verdachten en veroordeelden zijn mensen”, aldus Wim Anker.

Ferdi E

De topadvocaat verdedigde in de jaren tachtig Ferdi E, de moordenaar van Gerrit Jan Heijn, die al na dertien jaar vrijkwam. Anker vertelde het heel bijzonder te vinden dat de weduwe Hank Heijn vandaag de dag contact met hem onderhoudt. Voor de Friese strafpleiter heeft het belang van de verdachte te allen tijde het primaat. “Wij zijn er alleen voor die ene persoon. Wel met eerbied voor de slachtoffers en de nabestaanden, maar voor hen opkomen doet de officier van justitie al. Dat is tenslotte de advocaat van de samenleving. De scheidslijn tussen gerespecteerd burger en verdachte is flinterdun. Iedereen kan verdachte worden van een strafbaar feit. Mijn broer Hans en ik staan de onderwereld niet bij, maar een doorsnee van de samenleving”, verklaarde Wim Anker.

Evenwichtsbalk

Rondom de strafzaak Robert M. werden de ruiten van het kantoor Anker & Anker in Leeuwarden diverse keren ingegooid, memoreerde de gastdocent. “Die zaak was ook voor de burgemeester van Amsterdam - die nota bene zelf jarenlang advocaat was - te groot, te onrustig en te schokkend. Hij huilde mee met de wolven in het bos en deinde mee op de golven van de onrust. Strafrechtadvocaat is een lastig beroep, waarbij je vaak te maken hebt met lastige dwingende cliënten. Het is wandelen op een evenwichtsbalk, maar wij zullen de regie nooit uit handen geven. Als wij op cruciale punten niet door een deur kunnen met de verdachte, zullen we de verdediging neerleggen. Bijvoorbeeld als een verdachte per se vrijspraak wil, terwijl er niet meer inzit dan een strafmaatpleidooi”, aldus Wim Anker.

De bijeenkomst in het monumentale Café de Vriendschap, met aan het roer kastelein Ronny Verberkmoes, werd georganiseerd door onder andere Elise van Acker van Invicta Advocatuur en Bianca d’Hooghe van Adriaanse van der Weel Advocaten. Zij ontvingen veel positieve reacties van de bezoekers. «

Tekst: Henk van de Voorde / Fotografie: Niels d'Hooghe

Interessant artikel? Deel het: