Geert Reflecteert: “Pain if you do, pain if you don’t”

6 juli 2018 09:51

Personeel & organisatiemanagement

Geert heeft weer een onderdeel van de opleiding Persoonlijk Leidinggeven afgerond. Een tweedaagse met een tussenovernachting, over ‘Ruimte voor confrontatie’. Hij heeft aantekeningen gemaakt en een aantal bevindingen zijn te lezen in deze blog.

“Met een grapje of een bijdehante opmerking kun je problemen uit de weg gaan, je hoeft dan niet het sociale ongemak aan te gaan. Maar dan maak je je er makkelijk van af en er is nog steeds niks opgelost.”

Gespreksklimaat

De opmerkingen van Pepijn (zie vorige blog: “Wat is die Pepijn een lul”) hebben er ingehakt en dreunden nog lang na in het hoofd van Geert. Hij baalt er van dat ie keer op keer niet in staat is om gewoon op te treden en zijn grenzen aan te geven. En om types als Pepijn gewoon eens de waarheid te vertellen.

Geert pakt zijn aantekeningen van het tweedaagse blok over ‘confronteren’ er nog eens bij. In z’n aantekeningen is het volgende te lezen:

Succesvol teamwork staat of valt bij het gespreksklimaat dat je met elkaar creëert: elkaar kunnen en durven aanspreken hoort daarbij, maar wel in de constructieve variant.

Succesvolle teams zien een conflict als een kans om te groeien. Teamleden leggen kritieke onderwerpen op tafel en lossen echte problemen snel op. Ze aarzelen niet om pittige of emotionele discussies aan te gaan.

Belangrijke en duurzame relaties, ook binnen organisaties, hebben productieve conflicten nodig om te kunnen groeien.

“Tja”, denkt Geert bij zichzelf, “de realiteit laat helaas zien dat conflicten bij mij nog altijd taboe zijn. Werk en privé. Ik ga ze alleen maar uit de weg. Ik weet nu dat niemand daar eigenlijk bij gebaat is. Ik niet, mijn vrouw Anja niet, Pepijn niet, en mijn team ook niet.”

Geert besluit om de opgedane inzichten van de tweedaagse even op een rij te zetten in zijn hoofd. Het was intensief en het stuitert nog wat na tussen de oren. Hij kan eigenlijk niet wachten om de opgedane inzichten in de praktijk te gaan brengen. Hij doet wat hij altijd doet als hij de dingen voor zichzelf even op een rijtje moet hebben: hij pakt zijn ligfiets en gaat er even tussenuit.

Even fysiek bezig, even lekker zweten. Bovendien komen in de ligfiets altijd heldere ideeën naar boven.

Kunstmatige harmonie

Het maalt en het maalt het in het hoofd van Geert: “Waarom rust er nog zo’n taboe op conflict in mijn leven? Thuis op de bank, in mijn team? Ik heb dus de neiging om conflicten uit de weg te gaan. Om de lieve vrede te bewaren, om iedereen maar de hand boven het hoofd te houden en om heel voorzichtig en beschermend te zijn naar alles en iedereen toe. En als het dan een keer tot een conflict komt, dan is het meestal niet echt constructief. De bedoeling wel, maar de uitkomst niet…

Kunstmatige harmonie noemden ze dat in de opleiding. Het uit de weggaan van het echte gesprek. Ja, dat is precies wat er aan de hand is. Het is vaak kunstmatig, niet écht. En als het spannend wordt, maak ik een grapje of een bijdehante opmerking. Dan lach ik het weg. Maar daarmee ben ik niet van het probleem af en hoef ik niet het sociale ongemak aan te gaan. Lekker makkelijk, maar dat gedrag lost niks op.

Met dit ontwijkgedrag worden de problemen eigenlijk alleen maar groter. Sterker nog, ik denk dat in de afgelopen maanden de grenzen van grappen en cynische opmerkingen wat verder zijn opgerekt. Als ik eerlijk ben naar mezelf, dan heb ik al een paar keer mijn schouders opgehaald of ben ik gauw achter de computer gekropen op momenten dat er kwetsende woorden vielen op de afdeling.

Terwijl ik verantwoordelijk ben voor het gespreksklimaat op de werkvloer.”

Geerts grootste inzicht én grootste uitdaging

Inzicht: Stel je terughoudend op wanneer teamleden met elkaar een conflict aangaan. Laat ze het zelf oplossen.

Uitdaging: Als leidinggevende moet je wél ook zelf over het vermogen beschikken om passend conflictgedrag te vertonen. En dat voorbeeldgedrag heb ik nog niet laten zien… dus ik neem mij voor dat te doen.

Geert gaat de ruimte voor gezonde en constructieve confrontaties in zijn team vergroten. In de volgende blog lees je welke confrontaties hij is aangegaan en wat hem dat heeft opgeleverd. Hij is vastberaden de confrontatie aan te gaan, want wat hem vooral is bijgebleven over ‘conflicten’ zijn de woorden: “Pain if you do, pain if you don’t”.