Britse soep is niet zo heet
22 juni 2017 15:31
Veel economisch en politiek nieuws gaat de afgelopen maanden over Brexit, het uittreden van Groot-Brittannië uit de Europese Unie. De tegenstanders schreeuwen moord en brand. Engeland zal afzakken naar het niveau van een Derde-Wereldland, terwijl andere lidstaten in de EU misschien ook op het idee komen om eruit te stappen. Het rommelt al een tijdje in Hongarije en Polen. Er groeit weerzin tegen de houding van Duitsland en Frankrijk, die de rest van Europa hun wil lijken te willen opleggen.
In elk geval kennen we hier het spreekwoord ‘Als er één schaap over de dam is, volgen er meer’.
De vraag moet zijn: is dat erg? Niemand zal ontkennen dat een krachtige Europese Unie van 28 landen een economische en militaire machtsfactor van belang is. Na China heeft de EU de meeste consumenten, meer dan de Verenigde Staten en Rusland samen. Los van de Navo is er in militair opzicht nauwelijks sprake van samenwerking. Ja, Nederland rommelt wat met Duitsland en België, maar dat is alleen maar omdat wij militair helemaal niets voorstellen.
Het echte probleem van de EU is natuurlijk de leiding. We hebben de voorbije jaren herhaaldelijk kunnen zien hoe slap en besluiteloos het gezelschap dames en heren de grote problemen te lijf gaat. De krediet- en eurocrisis van 2008/2009 wisten zij niet op te lossen. Dat schoven zij door naar de Europese Centrale Bank in Frankfurt, waar onder Italiaanse leiding sinds twee jaar maandelijks 60 tot 80 miljard euro aan staatsobligaties wordt overgenomen met als doel om de groei en de inflatie te stimuleren. Wat maar niet wil lukken.
Eén van de gevolgen is dat de rente tot het nulpunt is gedaald. Wat dit betekent voor spaartegoeden weet iedereen. Het betekent ook dat de in tientallen jaren opgebouwde pensioenreserves in waarde afnemen. Of in het gunstigste geval gelijkblijven.
Dan is er nog de beschamende houding van de EU tegenover vluchtelingen uit Syrië. Die worden voor het gemak over één kam geschoren met vluchtelingen uit andere gebieden, die vaak met een ander motief hiernaartoe willen. Hierin laat de EU zich gijzelen door de moderne dictator Erdogan, die zich zo langzamerhand alles meent te kunnen permitteren.
Als de vijftig gouverneurs van de staten die samen de VS vormen, gezamenlijk het land zouden moeten runnen, werd het natuurlijk een zooitje. Dat is in feite de zwakheid van de EU.
Terug naar de Brexit. Tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk vloeien enorme handelsstromen. In 2015 verkochten wij voor 38 miljard euro aan spullen aan de Britten. Vorig jaar nog meer: 39,4 miljard. We kochten bij de Britten voor 20,9 miljard euro in 2015 en voor 21,7 miljard vorig jaar. Ook dit jaar is de tendens stijgend. We hebben elkaar kennelijk hard nodig. Wij hen zelfs iets meer dan zij ons. Het ligt voor de hand dat Groot-Brittannië en Nederland straks een bilateraal handelsverdrag sluiten.
Dat de teneur over de uittreding overwegend negatief is, heeft mede te maken met de financiële bijdrage die het VK aan Brussel afdraagt. Het exclusieve en luxueuze circuit in Straatsburg, Luxemburg en de Belgische hoofdstad kost 160 miljard euro per jaar. De Britten betalen daarvan ruim 15 procent.
Maar voor de wederzijdse handel zal de soep wel niet zo heet zijn als hij nu wordt opgediend.«
André Vermeulen // dewoordwinkel@kpnmail.nl
Reacties op dit artikel
Reactie plaatsen? Log in met uw account.