Een stukje verder gaan om wat goed is nog beter te maken

7 mei 2019 15:59

Een stukje verder gaan om wat goed is nog beter te maken

Peter Sauermann houdt zich met zijn bedrijf Imagez bezig met allerhande vormen van fotografie. Hij werkt vanuit huis, een prachtig monumentaal pand aan het bolwerk in Dokkum. Op een mooie zonnige middag in maart heb ik daar, onder het genot van een lekker kopje thee, een interview met hem aan de keukentafel. Ik kom er al snel achter dat ik te maken heb met een creatieve duizendpoot die het leven leidt in al haar volheid.

Vanuit de DDR ‘via via’ naar Nederland

Peter is in 1955 geboren in de voormalige DDR. Omdat zijn opa van vaders kant in datzelfde jaar door onteigening zijn boerderij kwijtraakte en het vertikte om op zijn eigen grond voor de staat te werken, is die met zijn gezin naar toenmalig West-Duitsland verhuisd. Ze kwamen in de buurt van Dortmund te wonen waar zijn opa bedrijfsleider werd op een gemengde boerderij. Peters ouders besloten hen in 1957 te volgen, waardoor hij vanaf zijn tweede opgroeide in het Westen.

Omdat men toentertijd vanuit het Oostblok nog niet tegengehouden werd, kwamen de mensen uit de DDR en andere Oostbloklanden ‘met bosjes tegelijk’, waardoor er een probleem ontstond op de woningmarkt. “Er werden grote appartementencomplexen gebouwd waar deze immigranten in gedumpt werden, zodat er een soort gettovorming ontstond. Ik leerde als kind weinig mensen uit de omgeving zelf kennen en had voornamelijk vrienden uit Polen, Tsjechoslowakije, et cetera.”, aldus Peter.

Hoewel hij de omgeving, aan de rand van het Sauerland, prachtig vond, heeft hij zich er nooit echt thuis gevoeld. Toen zijn moeder op zijn zestiende overleed, heeft hij serieus overwogen om in zijn eentje terug te gaan naar Oost-Duitsland. Maar omdat hij een opleiding volgde en daarna direct in militaire dienst ging, kwam het er niet van. Toen hij op een gegeven moment een brief kreeg van een goede vriend uit Engeland met de vraag of hij zin had om langs te komen, gaf hij daar gehoor aan en is hij daar meteen voor een aantal jaren gebleven. Hij woonde eerst in Zuid-Engeland en toen hij zijn eerste vrouw leerde kennen, verhuisde hij met haar naar een dorp ten noorden van Manchester. Daar heeft hij een tijd met heel veel plezier gewoond. In die tijd waren de lonen laag in Engeland en Peter verdiende zijn geld met een vaste baan als vertaler en daarnaast diverse bijbaantjes.

Op mijn vraag hoe hij via Duitsland en Engeland in Nederland terechtkwam, antwoordt hij: “Om het huis te kunnen kopen hebben we beiden eerst een jaar in Duitsland gewoond en gewerkt. We hielden daar dermate geld aan over dat we het huis contant konden kopen en nog geld overhielden ook. Toen we na dat jaar teruggingen naar Engeland, besloten we om er een paar dagen Amsterdam aan vast te plakken. Omdat we via Rotterdam per boot naar Hull gingen, reisden we na die paar dagen per trein van Amsterdam naar Rotterdam. Het klinkt gek, maar tijdens die treinreis wist ik zeker dat ik ooit in Nederland zou gaan wonen. En vier jaar later woonde ik hier; niet in Rotterdam, maar aan de Friese kust.”

Na de scheiding van zijn Engelse vrouw kwam Peter in 1983 naar Nederland waar hij een relatie kreeg met de moeder van zijn oudste zoon. Zij woonde in Noordoost Friesland waardoor hij zich daar ook vestigde. Na zeven jaar gingen ze uit elkaar en leerde hij zijn huidige vrouw kennen met wie hij inmiddels alweer negentwintig jaar samenleeft.

“Een proces waarvan ik niet direct weet hoe en waar het eindigt”

Peter is op zijn zestiende hobbymatig begonnen met fotograferen. In Duitsland heeft hij geleerd voor administratief medewerker in een drukkerij, maar toen hij in Nederland woonde is hij in 1986 gestart met een opleiding aan de Fotovakschool. Na deze opleiding is hij, naast zijn werk als medewerker op ZZP-basis in Museum Dokkum, aan het werk gegaan als zelfstandig publieksfotograaf.

Peter: “In 1997 schafte ik een computer aan; in eerste instantie alleen om te typen, maar ik ontdekte al snel Photoshop en was een van de eerste fotografen in Dokkum en omstreken die digitaal ging. Dat was in die tijd nog echt behelpen!”

Met Photoshop maakte Peter een snelle ontwikkeling door en leerde hij in een korte tijd heel veel. Zijn werk verschoof van uitsluitend portretfotografie naar een diversiteit aan opdrachten zoals het fotograferen van machines, interieurs, schilderijen, et cetera. Ook luchtfotografie kwam erbij.

In 2011 is Peter gestart met Imagez. Hij vertelt me dat de naam voortkomt uit ‘de oude fotografie’ met film. In het Engels noem je dat Latent Image; ofwel Latent Beeld. Dat is een onzichtbaar beeld dat wordt geproduceerd door een lichtgevoelig materiaal, zoals een fotografische film, bloot te stellen aan licht. Wanneer deze film wordt ontwikkeld, wordt het gebied dat is belicht donker en vormt het een zichtbaar beeld. Peter: “De naam duidt aan dat wanneer ik een foto gemaakt heb, er een proces ontstaat waarvan ik niet direct weet hoe en waar het eindigt.”

Met Imagez is Peter gestopt met gewone portretfotografie, wat uiteraard niet wil zeggen dat hij het op verzoek niet doet. Maar als hij nu een portretfoto maakt, komt het in de buurt van kunst. Daar is hij het zelf overigens totaal niet mee eens.

Maar voor mij blijft hij een kunstenaar in fotografie!

Peter werkt nog steeds zo’n vijftig uur per maand in het museum en hij heeft het daarnaast druk met zijn fotografie. Naast allerlei losse opdrachten en eenmalige klussen heeft hij vaste opdrachtgevers waaronder een meubelmaker die meubelen maakt van steigerhout. Naar eigen zeggen heeft hij alleen al via hem wel werk tot aan zijn pensioen. Peter vertelt dat de man zijn meubelen ‘als warme broodjes’ in Duitsland verkoopt, waar hij opdrachten krijgt in hele grote projecten voor restaurants en winkels en dergelijke.

Daarnaast oefent Peter zijn oude vak ook nog steeds uit, want onder de vlag van Imagez doet hij veel (technische) vertalingen van Duits naar Nederlands en Engels of andersom. Peter: “In de aanloop naar Culturele Hoofdstad 2018 heb ik mensen uit de toeristische sector ook Duitse les gegeven.”

Hij is veelzijdig in zijn fotografie en heeft zichzelf niet beperkt tot bepaalde specialiteiten. Om aan te geven hoe gevarieerd zijn werk is, noemt hij als voorbeeld een opdracht die hij kreeg rond een pelgrimstocht, waarbij hem gevraagd werd om diverse locaties op de route te fotograferen. “Ik pak van alles aan en wat ik doe is heel breed georiënteerd.”, aldus Peter: “Toneelfotografie, fotografie voor het bedrijfsleven, landschappen, stadsgezichten, noem maar op. Al het werk wat ik doe, komt voort uit een zakelijk contract; zowel vanuit het bedrijfsleven als vanuit de cultuursector. Zo heb ik vorig jaar voor twee musea zo’n drieduizend kunstobjecten gefotografeerd.”

Naast zijn eigen website is Peter sinds ruim een jaar digitaal ook vindbaar op Behance, een internationaal platform van Adobe. Hij bevindt zich daar in goed gezelschap: professionele fotografen, illustratoren en designers. Hij vindt het zelf belangrijk omdat hij daar feedback krijgt van collega’s. “Ik wist mijn plaats wel op lokaal niveau, maar werd op een gegeven moment nieuwsgierig hoe dat internationaal zit.”, aldus Peter: “Zo van, kan ik daar wel meedoen?” Hij heeft mogen ontdekken dat het antwoord op die vraag positief is en dat diverse van zijn werken gewaardeerd worden. Zo kreeg hij bijvoorbeeld een aanvraag voor een offerte uit Dubai. Verder krijgt hij veel reacties uit vooral Oost Europa, Zuid-Amerika, Pakistan en Turkije.

Op mijn opmerking dat je op het platform van Behance goed kunt zien dat diverse van zijn foto’s het predicaat ‘kunst’ verdienen, antwoordt hij in alle bescheidenheid: “Dat durf ik te weerleggen. Mijn fotografie is absoluut geen kunst! Het gaat in principe om werk vanuit opdrachten wat ik zo mooi mogelijk probeer te maken. Daarbij denk ik altijd verder dan wat ik zie. De meeste opdrachtgevers vinden het al goed als het te fotograferen object mooi op de plaat komt. Maar dat is niet zo, want je kunt altijd een stukje verder om wat goed is nog beter te maken. Ik probeer mezelf namelijk elke dag weer te verbeteren.”

Mooi gezegd, maar voor mij blijft hij een kunstenaar in fotografie! Bekijk de beide sites en oordeel zelf.

Tekst: Leo Singor

terug

Reacties op dit artikel

Reactie plaatsen? Log in met uw account.

Om de gebruiksvriendelijkheid van onze website en diensten te optimaliseren maken wij gebruik van cookies. Deze cookies gebruiken wij voor functionaliteiten, analytische gegevens en marketing doeleinden. U vindt meer informatie in onze privacy statement.